ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Από το 1992, έτος που πραγματοποιήθηκε η πρώτη Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή, η συνεχής αναβάθμιση των τεχνολογικών εξοπλισμών σε συνδυασμό με την προσαρμογή & την εκπαίδευση των χειρουργών άλλαξε τη ροή και τα αποτελέσματα της χειρουργικής.

Με τη Λαπαροσκόπηση επιτυγχάνουμε το ίδιο αποτέλεσμα με τις συμβατικές μεθόδους αλλά με ταχύτερη ανάρρωση, επομένως μικρότερη παραμονή στην κλινική & ταχύτερη επιστροφή στην εργασία, λιγότερο πόνο, λιγότερη αιμορραγία. Οι επεμβάσεις που γίνονται λαπαροσκοπικά σήμερα πλέον αποτελούν το σύνολο των επεμβάσεων της κοιλίας. Η απόλυτη ένδειξη εξακολουθεί να παραμένει “Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή” για τις παθήσεις της χολολιθίασης και η λαπαροσκοπική   αποκατάσταση εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση της Διαφραγματοκήλης και της Γαστροοισοφαγικής Παλινδρόμησης.

Όλες οι υπόλοιπες παθήσεις που γίνονται λαπαροσκοπικά μπορούν να γίνουν και με μορφή ιατρικών πρωτοκόλλων, ωστόσο ακόμη και σήμερα είναι υπό συζήτηση τα αντίστοιχα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, για την αποκατάσταση της βουβωνοκήλης θα μπορούσε να έχει πλεονέκτημα η λαπαροσκόπηση μόνο εάν πρόκειται για υποτροπή και επανεγχείρηση, ή εάν πρόκειται για αμφοτερόπλευρο πάθηση.

Στο μέλλον, η εξέλιξη της λαπαροσκοπικής χειρουργικής θα είναι η ρομποτική χειρουργική, λόγω της λεπτομερέστερης εικόνας και της ακριβείας των εγχειρητικών χειρισμών. Προς το παρόν, οι επεμβάσεις που γίνονται ρομποτικά είναι ελάχιστες λόγω του υψηλού κόστους του μηχανήματος και των αναλώσιμων χειρουργικών εργαλείων.